>> تاریخ ونیز :
شهر ونیز به صورت امروزی در سال ۸۰۰ بعد از میلاد با پیشینه زیستی ماقبل تاریخ به وجود آمد. تالاب ونیز در سال ۸۰۰ بعد از میلاد مسیح کم کم شکل امروزی را به خود گرفت قبل از ان هم با توجه به منابع غنی برای شکار و ماهیگیری افرادی می‌زیستند به طور پراکنده، طبق شواهد تاریخی در زمان قبل از رومیان نیز تمدنی با مشاغلی از قبیل ماهیگیری، تولید نمک و حمل و نقل دریایی در این منطقه وجود داشته است. با آمدن رومیان به این منطقه مشاغل رونق بیشتری می‌گیرد و بنادر ساخته می‌شود (کیوجا) اولین بندر ساخت رومیان است در نزدیکی ونیز.. آثار متعددی که هنوز هم پای بر جاست در همین دوران ساخته می‌شود و بنا بر شواهدی رومیان از ونیز به عنوان تفرج گاه برای تعطیلات نیز استفاده می‌نمودند. ونیز با تعداد زیادی ماسک های مختلف و رنگارنگ لقب لا دومینات، سرنیسیما را به خود داده که در سر تا سر دنیا به عنوان ملکه دریای ادریتیک،ونیز شهر شناور، شهر پل ها، شهر کانال ها، و شهر ماسک ها معروف است. نام ونیز از زمان باستان هنگامی که مردم در این منطقه در قرن ۱۰ قبل از میلاد زندگی می کردند، انتخاب شد. اعتقاد بر این است که این شهر به عنوان پایگاهی در دوران بیزانس احداث شده. مهاجران به منطقه ای سفر کردن که بیشتر سرزمینی روی باتلاق بود تا یک منطقه ساحلی. این مهاجرین شروع به ساختن مستمرات کوچک به صورت پراکنده در کنار خط ساحلی این تالاب کردند.
با گذشت زمان این مستغلات وسیع تر شد تا آنجا که نهایتا به یک شهر بزرگ و چند شاخه تبدیل شد. این شهر به شدت برای بقای خود بر راه های دریایی متکی است، نه تنها برای تهیه غذا و وسایل مورد نیاز بلکه برای تجارت. چرا که شهر ونیز به عنوان یک کانال اصلی تجارت ایتالیا با بقیه کشور های اروپا است. شهرت این شهر بیشتر برای ابریشم و صنایع دستی مخصوص است. ونیز با داشتن بیش از ۳۰۰۰ کشتی در ساحل خود در سال ۱۴۰۰ پر رونق‌ترین و ثروتمند‌ترین شهر اروپا به شمار می آمد. در آن زمان بزرگترین کاخ توسط هنرمندان برجسته ساخت شد و همچنین شهر توسط شورای شهر وابسته به رهبری دوج (دوک) اداره می شد.برای سال های زیادی ونیز توسط یک دولت جمهوری اداره می شد. ونیز از قوانین خود تبعیت می کرد و همچنین ارتش آموزش دیده مختص خود را در جبهه های جنگ و نبرد های دریایی داشت تا آنجا که دریا که در ابتدا به عنوان مهمترین عامل پیشرفت این شهر به شمار می رفت و منافع شهر در دست آن بود تبدیل به دشمن آن شد و دشمنان و رقبا از این طریق وارد شدند و گسترش یافتند و تراژدی تکامل اتفاق افتاد. در نهایت ونیز توسط رقبا و مناطق دیگر بلعیده و به کشور ایتالیا ملحق شد و به عنوان یک شهر از کّل ایتالیا منصوب شد.نسبت به مناطق دیگر، رونق ونیز از لحاظ ثروت، معماری، لوکس بودن، طعم بی نظیر غذا ها، پیچیدگی، تجارت، دکوراسیون و طراحی با پاریس در یک نقطه قرار دارد و به طور خاص، طراحی های عجیب و غریب، لوستر های شیشه ای مورانو و مبلمان لاک تماماً نشان دهنده لوکس بودن این شهر است.
ساختمان منحصر به فرد با پنجر ها کنگره کنگره چوبی بیشتر از هر ساختمان دیگری نسبت به آب در ارتفاع قرار گرفته است. این ساختمان ساخته شده از چوب هایی که از اسلووانی آورده شده با گل های زیبای منبت کاری ساخته شده است همچنین زیر این چوب ها خاک روس سنگین ریخته اند. خاصیت این چوب ها این است که به زیر آب نمی‌روند و گذر این سال ها و جریان مواد معدنی و املاح باعث شده که آن را تبدیل به یک ماده شبیه سنگ کند که قادر به تحمل این سال ها برای ایفای نقش پشتیبانی خود بود. اگر چه در طول قرن ۲۰ سرازیر شدن چاه های فاضلاب صنعتی به کانال های آب باعث فرو رفتن ونیز شد. به همین سبب از ده ۱۹۶۰ این کار ممنوع اعلام شد. گذشته از این مسائل نباید خطر آمدن سیل به ونیز را نیز نادیده گرفت.نگرانی از غرق شدن ونیز همیشه وجود داشت و همین موضوع باعث شروع پروژه موس در سال ۲۰۰۳ شده که نم آن به معنی ارزیابی از عملکرد دروازه های آب تو خالی است. هنگامی که سطح آب پایین و معمول است این خروجی ها پر از آب می شود. هنگام جذر و مد، وقتی سطح آب بالا میاید این دهانه ها خالی از آب شده و با انباشته شدن های فشرده مانع ورود آب به داخل تالاب می شود. این پروژه طوری برنامه ریزی شده که در سال ۲۰۱۶ به پایان برسد. امید به این است که این پروژه یک طولانی مدت باشد که در آینده جزو آثار تاریخی شهر ونیز به حساب آید.
>> امیدواریم از این مطلب لذت برده باشید.
در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی در خصوص سفر به ونیز و اخذ ویزای شینگن با ما تماس بگیرید.